با توجه به عرب بودن دو كشور سوریه و لیبی، علت حمایت آنها از ایران در جنگ، چه بود؟
دو كشور سوریه و لیبی به دلایل زیر از ایران در مقابل عراق حمایت كردند:
كشور سوریه قسمتی از سرزمینش را در جنگ با اسرائیل از دست داده بود و خواهان خروج بدون شرط اسرائیل از بلندی‌های جولان و مخالف سازش و مذاكره با این كشور بوده و هست. سوریه به اتفاق برخی از كشورهای عربی، جبهه پایداری اعراب در مقابل اسرائیل را تشكیل دادند. ایران نیز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، صراحتاً مخالفت خود را با سیاست‌های اسرائیل اعلام كرد و بر اساس قانون اساسی، خود را متعهد به دفاع از حقوق مسلمانان در كلیه نقاط جهان از جمله حقوق مسلمانان سوریه، فلسطین و لبنان در مقابل اسرائیل می‌دانست كه این قرابت دیدگاه‌های سوریه و ایران خود به خود باعث نزدیكی دو كشور در مقابل اسرائیل شد.
اما چرا سوریه از عراق حمایت نكرد؟ علت آن این است كه عراق و سوریه به لحاظ ایدئولوژیك با هم تعارض داشتند؛ حزب بعث سوریه و حزب بعث عراق هر كدام داعیه رهبری جهان عرب را داشتند و وجود رقیب را غیرقابل تحمل می‌دانستند. بنابراین وجود تضاد ایدئولوژیك بین سوریه و عراق و اشتراك نظر ایران و سوریه در مقابل اسرائیل باعث شده بود سوریه از ایران در مقابل عراق حمایت كند و در مقابل آن، حمایت ایران را در قبال اسرائیل كسب نماید. طبعاً اگر سوریه از ایران در مقابل عراق حمایت نمی‌كرد به احتمال زیاد به دلیل آنكه اكثر كشورهای قدرتمند عرب حاضر به مذاكره با اسرائیل بودند، سوریه در موازنه قوا در قبال اسرائیل بازنده می‌شد و نمی‌توانست اسرائیل را مجبور نماید كه به خواسته‌هایش تن در دهد.
پس از امضای معاهده كمپ‌دیوید بین مصر و اسرائیل و رانده شدن مصر از كشورهای رادیكال عربی، لیبی به همراه سوریه و الجزایر گروه جبهه پایداری اعراب را تشكیل دادند و مخالف مذاكرات صلح اعراب و اسرائیل بودند. ایران نیز ضمن حمایت كامل خود از این جبهه، به همراه این كشورها مخالفت خود را با سازش و مذاكره با اسرائیل اعلام كرد. از طرفی، لیبی و عراق هر دو به دنبال آن بودند كه با تمسك به مسئله فلسطین، رهبری جهان عرب را به‌دست آورند و به همین دلیل نمی‌توانستند همدیگر را تحمل نمایند و از این نظر با هم تعارض داشتند، لذا وجود سازگاری منافع بین لیبی و ایران و تعارض منافع بین لیبی و عراق سبب شد كه لیبی نیز چون سوریه در جنگ از ایران حمایت بكند.
