وضعیت اقتصادی ایران در طول جنگ چگونه بود؟
پس از قطع رابطه امریكا با ایران در فروردین 1359، تحریم اقتصادی امریكا علیه ایران شروع گردید و اموال و دارایی‌های ایران در بانك‌های امریكا بلوكه شد. علاوه بر آن، از چند ماه قبل از سقوط رژیم پهلوی، سرمایه زیادی به دست سرمایه‌داران طاغوتی و وابستگان به رژیم پهلوی از كشور خارج شد. مسائلی نظیر ضعف تكنولوژی و نیاز كارخانجات به مواد اولیه نیز در ضعف اقتصادی كشور تأثیر زیادی داشت و به تشدید مشكلات ایران منجر شده بود. پس از آغاز جنگ نیز بسیاری از كارخانه‌ها آسیب دیدند كه به دلیل آسیب‌دیدگی، كمبود مواد اولیه و كمبود تكنولوژی، پایین‌تر از ظرفیت كار می‌كردند. به علت اشغال و تخریب زمین‍های كشاورزی استان‌هایی مثل خوزستان، كرمانشاه و ایلام، كه تولیدكننده گندم و ذرت بودند، تولید این محصولات نیز كاهش یافت و كشور ناچار به افزایش واردات این محصولات شد.
در بسیاری از مواد غذایی و خوراكی دیگر نیز كه ایران از قبل وارد كننده بود به علت كاهش درآمد ارزی، به ویژه در سال‌های آخر جنگ، كشور با كمبود ارزاق عمومی مواجه شده بود. گزارش‌های منتشر شده، نشان دهنده افزایش مشكلات و سختی‌های روزافزون در زندگی قشرهای وسیعی از جامعه بود كه عمدتاً درآمدی ثابت داشتند و در تأمین مایحتاج خود به ارزاق كوپنی و ارزان متكی بودند.
البته دولت به تأسی از رهنمودهای حضرت امام خمینی مجدّانه تلاش می‌كرد تا از فشار بیشتر به اقشار مستضعف جامعه جلوگیری شود و در این راه تا اندازه زیادی نیز موفق بود، طوری‌كه با وجود فشارها و تنگناهای متعدد اقتصادی، مردم ایران كماكان خاطره خوشی از آن دوران دارند و از دولت آقای موسوی نخست‌وزیر، به عنوان دولت خدمتگزار و طرفدار مستضعفین یاد می‌كنند.
