شناسنامه عملیات :
تاریخ عملیات: 18/ 10/ 1359 الی 1359/10/27
پس از عملیات نصر، رزمندگانی که در 500 متری جنوب کرخه کور مستقر بودند زیر آتش شدید دشمن، بدون سنگر دفاع می کردند، در حالی که سنگرها و سلاح های دشمن بر آنها و جاده تدارکاتی شان مسلط بود. با کاهش تدریجی توان مدافعان، عراقی ها در روز 1359/10/18 خود را به کرخه کور نزدیک کردند طوری که نیروهای خودی ناچار به عقب نشینی شدند. آنها برای جلوگیری از نفوذ دشمن به شمال کرخه کور، پل واقع در حمودی فردوس را تخریب کردند.
روز بعد، نیروهای زرهی دشمن در جنوب هویزه و کرخه‌کور مستقر شدند. روز 21/10/1359 نیز حدود 50 تانک در 500 متری جاده سوسنگرد ـ هویزه در نزدیکی ساریه موضع گرفتند. در جنوب شرقی هویزه هم نیروهای دیگری از دشمن تا 2 کیلومتری شهر پیشروی کردند و شهر را زیر آتش خود قرار دادند. در ساعت 15 همین روز جاده هویزه ـ سوسنگرد از سمت چپ در معرض گلوله‌های مستقیم تانک‌های دشمن قرار گرفت و در نتیجه امکان هرگونه تردد از قوای خودی سلب شد. به این ترتیب عراقی‌ها از دو سمت هویزه را مورد تهدید قرار دادند و به تدریج محاصره را تنگ‌تر کردند. با نزدیک شدن خطر اشغال هویزه، دستور تخلیه هویزه صادر شد. با گذشت 30 ساعت از صدور این دستور، حدود 300 تن از مدافعان شهر هویزه، ساعت 23 روز 22/10/59 به سمت سوسنگرد حرکت کردند. دشمن با توجه به تجاربی که از جریان مقاومت مدافعان در سوسنگرد و خرمشهر کسب کرده بود، قصد داشت با پیشروی گام به گام و محتاطانه، محاصره شهر را از چهار طرف کامل کند و هنگامی که شهر کاملاً تخلیه شده و دیگر مقاومتی در آن وجود ندارد وارد هویزه شود.
بر همین اساس در روز 23/10/59 یک گردان تانک و یک گردان پیاده از ارتش عراق در 1500 متری شرق هویزه موضع گرفتند و نیروهایی که از دو روز قبل در شمال غربی هویزه، در 500 متری جاده هویزه - سوسنگرد (در مقابل روستای ساریه) مستقر بودند، پیشروی کرده و جاده را در اختیار گرفتند و در روز 25/10/59 در حالی که هویزه زیر آتش قوای زرهی دشمن قرار داشت، یک گردان پیاده عراق خود را به روستای ساریه رساند و در آنجا مستقر شد.
به این ترتیب، هویزه علاوه بر شرق و جنوب از سمت شمال و غرب نیز محاصره شد و دشمن که هراسناک از شهر خالی هویزه، پنج شبانه روز گرداگرد آن موضع گرفته بود، در تاریخ 27/10/59 وارد آن شد و چند تانک را برای تامین در داخل شهر مستقر کرد و افراد پیاده با اطمینان از نبودن نیروهای مقاومت، به غارت منازل مردم مشغول شدند.
منبع: اطلس راهنما4 - کتاب دشت آزادگان در جنگ صفحه72 الی74
