هدف از نگارش مقاله حاضر، پاسخ به چند پرسش نظری درباره هویت و جنگ است. هیچ یک از پرسش ها به طور مستقیم به منشا پیدایی هویت نمی پردازند، بلکه چگونگی تداوم حس هویت طی جنگ را آشکار می کنند. این پرسش ها عبارتند از:
- چرا در بحث های نظری درباره جنگ، پرداختن به موضوع هویت اهمیت می یابد؟
- چه ارتباطی میان هویت، معنایابی و جنگ می توان یافت؟
- معنایابی، تا چه حد بحث از هویت را به ابعاد ذهنی مربوط می کند؟
برای پاسخ گویی به پرسش های بالا، متغیر مستقل روایت به مثابه ظرفی که مظروف معنا در آن جای می گیرد - در نظر گرفته شده است هم چنین متغیر جنگ به مثابه متغیر درجه دومی که از طریق گزینش یا پررنگ کردن برخی روایت ها و کنار گذاشتن یا کم رنگ کردن برخی دیگر و دخل و تصرف در چینش و آرایش آن ها به منظور سامان دادن به چارچوب نظام غیریت ساز و مرزبندی با محیط، معنای خاصی را شکل می دهد و به مدد تحریک افراد به جست و جوی آن معانی، هویتی یکپارچه و منسجم را از خلال آن به روایت ها و معانی مستتر در آن ها بارور می کند.
