این مقاله تلاش دارد تا به جایگاه هویت ملی در دفاع مقدس بپردازد. در ابتدای مقاله اشاره می‌گردد که جدایی میان گفتمان انقلاب اسلامی و گفتمان جنگ تحمیلی در بررسی مقوله هویت ملی چندان واقعی به نظر نمی‌رسد و برعکس رابطه وثیقی میان این دو برقرار است. نویسنده ضمن توجه به دگرگونی‌های هویتی در گذشته تاریخی ایران، برای تحلیل مقوله هویت ملی در گفتمان جنگ نیز، به «بحران مشروعیت» در مفاهیم ملی‌گرایانه اشاره می‌نماید. با بررسی این کلیات، اصل مباحث مقاله در دو بخش مبانی هویت ملی در جنگ و تأثیر هویت ملی بر رفتارهای جنگی، تنظیم می‌گردد. در بخش اول، آموزه‌های دینی، انقلابی و ملی به عنوان مبانی تشکیل دهنده هویت ملی در دفاع مقدس مورد دقت قرار می‌گیرند و در بخش دوم نیز پنچ مؤلّفه هویت دفاعی، تسلیم‌ناپذیری و رویکرد عدالت محورانه، حاکمیت نظام صدقی اسلامی، بسیج و انسجام ملی و نهایتاً معنویت و روحیه ملی، برای بررسی نقش شاخص‌های هویت ملی بر رفتارهای جنگی مورد پردازی قرار می‌گیرند.
