هدف مقاله حاضر، بررسی زاویه‌ای از جنگ تحمیلی هشت‌ساله بین دو کشور ایران و عراق است که تاکنون کمتر بدان پرداخته شده است. در اینجا از زاویه تجارب زنانی جنگ را می‌بینیم که با جنگ مواجه شده، در اثر جنگ خانه و کاشانه خود را از دست داده‌اند، به کارهایی نظیر پرستاری و امدادگری، خبرنگاری، کمک‌های پشت جبهه و ... پرداخته؛ یا حتی در مواردی سلاح به دست گرفته و با دشمن جنگیده‌اند. تجربیات این زنان ذیل شش مفهوم دسته‌بندی شده است که عبارتند از؛ تجربه ازجاکندگی، انفجار در ساختار خانواده، تغییر در خویشتن زنانه، تجربه بدن زنانه، تعلیق و تجربه، بازجای‌گیری در زندگی روزمره. این کار با کمک بررسی و تحلیل حدود هجده خاطره از این زنان انجام شده و بر آن است که تجربه زنانه از جنگ، تجربه‌ای ویژه و در خور تأمل بوده و دربردارنده ابعاد تازه‌ای از این پدیده اجتماعی است که کمتر مورد بازبینی واقع شده‌اند.
کلیدواژگان
تاریخ زنانه؛ تجربه زنانه؛ جنگ؛ ازجاکندگی؛ انفجار در ساختار خانواده
