تهاجم گسترده و غافلگیرانه ارتش عراق به جمهوری اسلامی به علت محاسبات غلط بغداد، نتوانست پس از گذشت یک ماه، امیدواری‌های اولیه عراق را در مورد تسخیر شهرهایی چون خرمشهر، آبادان و اهواز محقق نماید و عدم تحقق این اهداف، عراقی‌ها را نگران نتیجه جنگ کرده است.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در نظر دارد در ادامه سلسله گزارش‌های هجوم سراسری عراق به ایران، به مجاهدت‌ها و شجاعت‌های رزمندگان و حرکت خودجوش مردمی در دفاع از کشور بپردازد. این گزارش‌ها با سایر گزارش‌ها اندکی متفاوت خواهد بود چراکه پایان آن به اشغال خرمشهر منتهی خواهد شد. این گزارش‌ها مبتنی بر اسناد هستند و دلاوری، ازجان‌گذشتگی، شجاعت، تلاش شبانه‌روزی برای از دست ندادن خاک وطن در سطر سطر گزارش راویان صحنه نبرد موج می‌زند.
در سی و یکمین روز (1359/7/30) آبادان زیر آتش سنگین و مداوم است. دشمن مواضع خود در جاده ماهشهر را تقویت کرده، کنترل سه‌راهی آبادان- ماهشهر را در دست گرفته است و به باقی‌مانده اهالی آبادان اخطار می‌کند، خود را تسلیم کنند.
اهواز نیز زیر بمباران و آتش توپخانه دشمن بود. در جبهه سوسنگرد، جاده اهواز باز بود، ولی دشمن با استقرار سه ستون نظامی در شمال، شرق و جنوب سوسنگرد، نیروهایش را تقویت کرده بود.
در جبهه میانی، بنا به گزارش سپاه غرب، نیروهای رزمنده عشایر و تکاوران فدایی امام در ۲۴ ساعت گذشته، منطقه دالاهو را کاملاً تصرف کرده و آن را از عناصر ضدانقلاب و مزدوران عراق پاک‌کرده‌اند.
در جبهه شمالی، دو پایگاه دشمن در مریوان منهدم گردید. در نقاط مختلف جبهه شمالی، نیروهای ضدانقلاب، تجمعات و تحرکاتی به نفع دشمن صورت دادند.
در خونین‌شهر، درگیری و جنگ خانه به خانه ادامه دارد. هنوز پل خرمشهر در دست نیروهای خودی است.
مسجد جامع و خیابان چهل متری همچنان از اهداف دشمن به شمار می‌رود. دو گردان نیروی دشمن در این محور به تلاش خود ادامه می‌دهند. فرماندهی دشمن با تمرکز قسمتی از آتش سنگین خود بر این محور برای پشتیبانی از نیروهایش، مدافعان را در فشار بیشتری قرار می‌دهد.
استراتژی شبیخون به بعثی‌ها
گروهی از بچه‌های خرمشهر که در حسینیه‌ای متشکل شده بودند، در مقابله با مهاجمان در محورهای مختلف، تعدادی شهید و مجروح داده‌اند، که تعدادشان پس از ۲۴ مهر به ۱۰ نفر می‌رسد و ازآن‌پس با انتخاب خانه سید جلیل ارجمند، به‌عنوان پایگاه خود در نزدیکی مسجد جامع، به دفاع از مسجد جامع و مقابله با دشمن در مسیرهای منتهی به مسجد می‌پردازند.
اینان با شبیخون‌های خود مانع نزدیک شدن دشمن به مسجد جامع هستند و ضربات کاری به دشمن وارد می‌آورند. طی یکی از این شبیخون‌ها به مقر دشمن در خانه‌ای، چند متجاوز را می‌کشند و بقیه را فراری می‌دهند. از این خانه مهمات بسیار (نارنجک، آرپی‌جی، تیربار کلاشینکف، نارنجک‌های ضدتانک) و همچنین آب و غذا به دست می‌آورند.
این گروه در ادامه تلاش و نبرد خود در نقاط مختلف، در روز سی‌ام مهر، هدف آتش خمپاره‌های متجاوزان قرار می‌گیرد: محمود احمدی و جمشید پناهی به شهادت می‌رسند، سید جلیل ارجمند و... مجروح می‌شوند.
نگرانی عراقی‌ها از نتیجه جنگ
مسئولین جمهوری اسلامی همچنان بر رفع تجاوز نیروهای عراقی به‌عنوان اولین اقدام در زمینه برقراری آتش‌بس تأکید دارند. از سوی دیگر، تهاجم گسترده و غافلگیرانه ارتش عراق به جمهوری اسلامی به علت محاسبات غلط بغداد، نتوانست پس از گذشت یک ماه، امیدواری‌های اولیه عراق را در مورد تسخیر شهرهایی چون خرمشهر، آبادان و اهواز محقق نماید و رهبران ایران را به پذیرش خواسته‌های ارضی عراق وادارد. عدم تحقق این اهداف، عراقی‌ها را نگران نتیجه جنگ کرده است.
ادامه دارد...
منابع:
- مهدی انصاری، حسین یکتا، هجوم سراسری: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب چهارم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۷۵، صفحات ۵۱۳، ۵۱۴
- خرمشهر در جنگ طولانی، جمعی از نویسندگان، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ چهارم صفحه ۴۳۸
- مهدی انصاری-حسین یکتا، هجوم سراسری، صفحه ۵۲۰
