هر وقت فرصت می‌کرد حتی اگر یک روز یا دو روز هم وقت داشت، به منطقه و خط مقدم می‌رفت تا همراه رزمندگان باشد. عشق و شور عجیبی داشت. وقتی رزمندگان را با آن لباس‌های پر از گردوخاک، بغل می‌کرد و می‌بوسید، از شوق گریه می‌کرد.
به گزارش تارنمای مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، حجت‌الاسلام‌والمسلمین؛ مهدی شاه‌آبادی فرزند مرحوم آیت‌الله میرزا محمدعلی شاه‌آبادی در سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه علوم جدید، به تحصیل در علوم اسلامی پرداخت. وی از محضر علمای بزرگ این دوره از جمله امام خمینی کسب علم کرد.
در دوران انقلاب اسلامی، آقای شاه‌آبادی یکی از فعال‌ترین چهره‌های روحانیت در مبارزه با رژیم شاه بود، به‌طوری‌که در سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷، در پنج نوبت دستگیر و در مجموع به مدت یک سال و نیم در زندان و پنج ماه را نیز در تبعید گذراند.
بعد از انقلاب، شهید شاه‌آبادی ضمن عضویت در شورای مرکزی جامع روحانیت مبارز، مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی منطقه ۲ را بر عهده داشت و در اولین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم تهران وارد مجلس شد. در انتخابات دومین دوره مجلس شورای اسلامی نیز با کسب ۱۱۸۹۰۳۳ رأی مردم تهران، به نمایندگی مجلس برگزیده شد.
شهادت[1]
حجت‌الاسلام شاه‌آبادی بعدازظهر روز پنج‌شنبه ۶/۲/۱۳۶۳، هنگام بازدید از جبهه‌های جنگ، براثر اصابت ترکش گلوله توپ به شهادت رسید.
وی به همراه چند نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که برای بازدید از جبهه‌های جنگ و تقویت روحیه رزمندگان به جزیره مجنون رفته بودند، هنگام بازگشت از محل سقوط یک هواپیمای عراقی در این جزیره، هدف حمله توپخانه‌ای عراق قرار گرفتند و یک گلوله توپ در فاصله هشت متری آن‌ها به زمین خورد. یکی از ترکش‌های این گلوله به سر حجت‌الاسلام‌والمسلمین مهدی شاه‌آبادی اصابت کرده و در نتیجه وی به شهادت رسید.
حجت‌الاسلام شاه‌آبادی هر وقت فرصت می‌کرد حتی اگر یک روز یا ۲ روز هم وقت داشت، به منطقه و خط مقدم می‌رفت تا همراه رزمندگان باشد. عشق و شور عجیبی داشت. وقتی رزمندگان را با آن لباس‌های پر از گردوخاک بغل می‌کرد و می‌بوسید، از شوق گریه می‌کرد. نماز جماعت رزمندگان و دعا‌های آن‌ها حال عجیبی با حجت‌الاسلام شاه‌آبادی داشت.
پیام حضرت امام خمینی به مناسبت شهادت آیت‌الله شاه‌آبادی[2]
باکمال تأسف و تأثر شهادت استاد زاده محترم، جناب حجت‌الاسلام، آقای آقا شیخ مهدی شاه‌آبادی را به پیشگاه معظّم حضرت بقیة‌الله اللَّه، أرواحنا لمقدمه الفداء، تبریک و تسلیت عرض می‌کنم. مبارک باد بر آن حضرت چنین فداکاران و جانبازان در راه هدف بزرگ و اسلام عزیز که با شهادت افتخارآمیز خود ملت عظیم‌الشأن ایران، به‌ویژه روحانیت عالی‌قدر را سرفراز می‌نمایند. این شهید عزیز علاوه بر آنکه خود مجاهدی شریف و خدمتگزاری مخلص برای اسلام بود و در همین راه به لقاء اللَّه پیوست، فرزند برومند شیخ بزرگوار ما بود که حقاً حق حیات روحانی به این‌جانب داشت که با دست و زبان از عهده شکرش برنمی‌آیم. از خداوند متعال برای این شهید سعید و سایر شهدای درراه اسلام رحمت در جوار خود و برای فامیل معظّم و حضرات آقازادگان محترم شاه‌آبادی، دامت افاضاتهم، صبر و اجر عظیم خواستارم.
منابع:
