رزمندگان با اندک توانی که در اختیار دارند و همچنین با یاری معدود نیروهای اعزامی، از پای ننشسته و در مقابل نیروهای دشمن ایستادگی می‌کنند، یا در محورهایی به آن‌ها حمله می‌کنند، لیکن روزبه‌روز در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرند.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در نظر دارد در ادامه سلسله گزارش‌های هجوم سراسری عراق به ایران، به مجاهدت‌ها و شجاعت‌های رزمندگان و حرکت خودجوش مردمی در دفاع از کشور بپردازد. این گزارش‌ها با سایر گزارش‌ها اندکی متفاوت خواهد بود چراکه پایان آن به اشغال خرمشهر منتهی خواهد شد. این گزارش‌ها مبتنی بر اسناد هستند و دلاوری، ازجان‌گذشتگی، شجاعت، تلاش شبانه‌روزی برای از دست ندادن خاک وطن در سطر سطر گزارش راویان صحنه نبرد موج می‌زند.
امروز (1359/7/25)، آبادان علاوه بر بمباران، از دو طرف اروند و دارخوین، زیر آتش سنگین دشمن قرار داشت و عراقی‌ها قوایشان را در جاده دارخوین تقویت کردند. با حمله رزمندگان اسلام، نیروهای دشمن تا ۵ کیلومتری عقب رانده شدند.
دریک کیلومتری پل بهمن‌شیر، درگیری‌هایی با دشمن صورت گرفت. همچنین شب‌هنگام اعلام شد که عراقی‌ها مشغول پیاده کردن نیرو در جزیره مینو هستند.
در محور بستان و سوسنگرد، توپخانه خودی بر روی ارتفاعات الله‌اکبر فعالیت خوبی داشت. نیروهای دشمن در ادامه تحرکاتشان، با عبور از رودخانه کرخه کور، به‌طرف شمال حرکت کردند.
در جبهه میانی، شهر موسیان و دهلران کاملاً به تصرف دشمن درآمد.
طبق اظهار یک مقام استانداری ایلام: طی عملیات هوانیروز در منطقه ایلام، در سه نوبت جمعاً ۱۵ تانک عراقی و دو خودرو نابود شدند و پاسگاه کاسه کاف عراقی به‌کلی منهدم گردید.
تنگ‌تر شدن حلقه محاصره در خونین‌شهر
اما شروع بیست و ششمین روز، با درگیری شدید در خونین‌شهر و وارد شدن تلفات نسبتاً سنگینی به نیروهای عراقی مواجه بود، طوری که آن‌ها را وادار به عقب‌نشینی مجدد کرد و در پی آن پل خونین‌شهر- آبادان، باز و قابل تردد شد.
در این روز دشمن بار دیگر به یگان‌های خود، دستور پیشروی در محورهای تعیین‌شده می‌دهد و آن‌ها را بایگان‌های تازه‌نفس تقویت می‌کند.
پس از فرار نیروهای بعثی که به خیابان ۴۰ متری رسیده بودند، جنگ خیابانی در جاده کمربندی، کوی طالقانی و اداره بندر ادامه می‌یابد.
در ادامه دفاع و جلوگیری از پیشروی دشمن، با توجه به حساسیت محورهای شمالی، به‌خصوص جاده کمربندی که دشمن توان بیشتری را در آنجا به کار گرفته است، باقی‌مانده برادران سپاه و دیگر بچه‌های خرمشهر، به کمک پاسداران و نیروهای اعزامی از شهرستان‌ها، با استقرار در نقاط مختلف به مقابله با نیروهای دشمن می‌پردازند و برادران تکاور و دیگر نیروهای ارتشی برای جلوگیری از پیشروی متجاوزان از سمت گمرک، تلاش می‌کنند.
لشکر ۹۲ زرهی با استناد به گزارش ستاد عملیاتی اروند (1359/7/25)، ضمن اعلام این‌که خرمشهر در حال سقوط است، گزارش می‌دهد:
گردان ۲۳۲ تانک منهدم شده است؛ گردان ۱۶۵ دیگر وجود خارجی ندارد. خرمشهر پر از اجساد ایرانی است و وسیله برای تخلیه موجود نیست. فرماندهان در خرمشهر همه شهید شده‌اند، فقط توپخانه در جاده ماهشهر است.
در این موقعیت، رزمندگان با اندک توانی که در اختیار دارند و همچنین با یاری معدود نیروهای اعزامی، از پای ننشسته و در مقابل نیروهای دشمن ایستادگی می‌کنند، یا در محورهایی به آن‌ها حمله می‌کنند، لیکن روزبه‌روز در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرند.
ادامه دارد...
منابع:
۱-مهدی انصاری، حسین یکتا، هجوم سراسری: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب چهارم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۷۵، صفحات ۴۵۱، ۴۵۲، ۴۵۳
۲-خرمشهر در نبرد طولانی، جمعی از نویسندگان، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ چهارم ۱۳۹۰، صفحات ۴۰۲، ۴۰۳، ۴۰۶
