معروف است که امیرالمؤمنین علی (ع) در جنگ‌ها حتی آینده طرف مقابل خود را در نظر می‌گرفت، آن‌وقت شمشیر را فرود می‌آورد؛ با حساب‌وکتاب.
مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در کتاب حقیقت درخشان به تبیین نقش سپاه و بسیج در دوران دفاع مقدس و همچنین ضرورت‌های وجود شاخصه‌هایی در بین رزمندگان، بسیجیان و عموم ملت ایران برای تداوم حیات با عزت ایران اسلامی پرداخته است.
یکی از ویژگی‌های شاخص بیانات معظم له، اشاره مصداقی به برخی از سیره‌های نظری و عملی پیشوای اول مسلمین جهان حضرت علی بن ابی‌طالب (ع) در باب جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام است که به مناسبت سالروز عید غدیر خم (عید ولایت و امامت) منتشر می‌شود:
مجاهدت، مخصوص اولیای خاص
عزیزان من! آن چیزی که یک ملت را از درون محکم می‌کند، همین مجاهدت‌هاست. ما از سست‌عنصری به‌جایی نمی‌رسیم. ما از تسلیم شدن در برابر زورگویی در مسابقه میان ملت‌ها، هیچ رتبه‌ای را کسب نمی‌کنیم.
اینکه (امام علی علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: ان الجهاد باب من ابواب الجنه فتحه الله لخاصه اولیائه، این معنایش چیست؟ جهاد، مجاهدت در راه خدا و در راه حق، دری از درهای بهشت است که خدای متعال این در را فقط برای خالصان اولیای خود گشوده است.
یعنی جوانان شما، شهیدان شما، عزیزان شما جزو خالصان اولیای الهی بودند که توانستند از این در عبور کنند. چرا خدای متعال این‌ها را خالصان اولیای خود می‌داند؟ زیرا اگر این مجاهدت‌ها نباشد، یک ملت همیشه توسری‌خور، همیشه عقب‌مانده، همیشه ضعیف، همیشه زور شنو باقی خواهد ماند.
نگاه به آینده دشمن در سیره امیرالمؤمنین علی (ع)
ازجمله برجستگی‌های یک نیروی مسلح عبارت است از ایمان، شجاعت و دانش. اگر شجاعت نباشد، نیروی مسلح به وظیفه خود در هنگامه خطر عمل نخواهد کرد.
اگر ایمان نباشد، نیروی مسلح روحیه ضعیف‌کشی پیدا خواهد کرد؛ یعنی وقتی روحیه ایمانی نبود؛ در میدان خطر، آنجایی که باید وجود انسان و هویت انسان خود را نشان بدهد، غایبند اما در مواجهه با مظلومان، با بی‌پناهان، با بی‌سلاح‌ها شجاعند.
معروف است که امیرالمؤمنین علی (ع) در جنگ‌ها حتی آینده طرف مقابل خود را در نظر می‌گرفت، آن‌وقت شمشیر را فرود می‌آورد؛ با حساب‌وکتاب.
وقتی ایمان نبود آن‌جور است، وقتی شجاعت نبود، آن‌جور است. وقتی دانش نبود، ابزارهای در اختیار، در مقابل ابزارهای شیاطین کند خواهد بود؛ این‌ها همه لازم است.
شهادت در منظر امیرالمؤمنین علی (ع)
(یکی از علل موفقیت رزمندگان در عملیات‌ها)، نیروی ایمان و شجاعت ناشی از قوت ایمان رزمندگان و مردم و جوانان بود؛ یعنی عشق ایمانی نه عشق حیوانی، نه عشق به چیزهای خرد و حقیر.
عشق به ارزش‌ها، عشق به آرمان‌های الهی و اسلامی؛ همان چیزی که کشته شدن در راه خدا را برای کسی که چنین عشقی را دارد، شیرین می‌کند؛ نه اینکه آسان می‌کند، شیرین می‌کند.
پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (علی علیه‌السلام) فرمود: یا علی! آن روزی که به تو ضربتی می‌زنند و این ضربت، به شهادت منتهی خواهد شد، صبر تو چگونه خواهد بود؟ امیرالمؤمنین عرض کرد: یا رسول‌الله! این موضع صبر نیست؛ این موضع شکر است.
کسی که در راه خدا به شهادت می‌رسد، بزرگ‌ترین شاکر خدا برای این حادثه، خود اوست؛ زیرا که چنین نعمت بزرگی را خدای متعال به او داده است.
چه چیزی یک رزمنده، یک جوان و یک انسان را در میدان‌های گوناگون، این‌گونه به روشن‌بینی می‌رساند؟ ایمان آگاهانه.
پرهیز از غفلت در برابر دشمن
ما آمادگی برای دفاع از انقلاب را همیشه لازم میدانیم. نباید روزی بر ما بگذرد که اهمیت آمادگی عمومی، مغفول عنه واقع شود. این چیزی است که موردستایش و ترحم هیچ‌کس قرار نخواهد گرفت.
امیرالمؤمنین (ع) به ما درس دادند و فرمودند: و من نام لم ینم عنه؛ اگر تو خوابت برد، بدان دشمنت بیدار است. لذا مجموعه بسیج؛ باید
و قوت و آمادگی و نشاط و احساس ضرورت، کار و راه خودش را ادامه دهد و مثل گذشته وظیفه دفاع از انقلاب را بر عهده گیرد.
منبع:
جمعی از نویسندگان، حقیقت درخشان (تبیین نقش سپاه و بسیج در دوران دفاع مقدس از منظر مقام معظم رهبری)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول ۱۳۹۷، صفحات ۴۱، ۵۴، ۳۲۰، ۳۲۱، ۶۸۸
