بر اساس تصمیم فرمان قرار شد تا نیروهای قرارگاه نجف یک‌شب قبل از اجرای عملیات به سمت دشمن حرکت کرده و خود به فاصله حساب‌شده‌ای از دشمن برسانند و در طول روز به حالت استتار در میان نیزارها بمانند و پس از غروب آفتاب، با هماهنگی‌های لازم یورش خود را آغاز کنند.
امروز هیجدهم اسفند دو روز مانده به اجرای عملیات بدر، در جلسه‌ای که امروز با حضور محسن رضایی، حسین علایی، علی فدوی، مهدی مبلغ و سیف‌الله در قرارگاه خاتم‌الانبیا برگزار شد، آخرین وضعیت آمادگی یگان‌های تحت امر قرارگاه (لشکر ۴۱ ثارالله و تیپ احمدبن موسی) که مأموریت‌های آفندی در جنوبی‌ترین حد منطقه عملیاتی بدر را بر عهده دارند، بررسی شد. حسین علایی فرمانده قرارگاه نوح، گفت: نیروهای شناسایی لشکر ۴۱ ثارالله تاکنون سه بار عملیات شناسایی اجرا کرده‌اند و از کمین‌های عراقی موجود در سر راه خود که در نهر صوئیب استقرار دارند، گذشته و تا ۸۰ متری منطقه بین زردان و الهویدی را شناسایی کرده‌اند. حتی فرماندهان دسته هم به شناسایی رفته و از نزدیک منطقه را دیده‌اند. شب گذشته با فرماندهان دسته خط‌شکن جلسه داشتیم و آن‌ها مانور خود را توضیح دادند، صحبت‌ها نشان می‌داد که به حالت اطمینان رسیده‌اند. با توجه به اطلاعاتی که افراد شناسایی لشکر ۴۱ ثارالله به دست آورده‌اند حدس می‌زنند که در خط حد این لشکر یک مقر فرماندهی گردان عراقی استقرار دارد.
علایی سپس با اشاره به مشکلات موجود لشکر مذکور در طرح‌ریزی و چگونگی الحاق با یگان جناح راست خود اعلام کرد: هنوز فرماندهی لشکر ۴۱ ثارالله نمی‌داند که یگان عمل‌کننده (لشکر ۲۷ حضرت رسول) در جناح راست (شمال) آن‌ها تا کجا خواهد آمد و در کجا با این یگان الحاق خواهد کرد. فرماندهی این لشکر ترجیح می‌دهد وقتی به سیل بند سراسری رسیدند و منطقه تثبیت شد، اول با لشکر ۲۷ حضرت رسول الحاق کنند و سپس به سمت جنوب پیشروی کنند. محسن رضایی دراین‌باره اظهار کرد: دشمن از سمت بالا (شمال) به شما پاتک نخواهد کرد، پاتک اصلی از سمت جنوب خواهد بود. شما باید ۱۰ کیلومتر به سمت شمال و ۴ کیلومتر به سمت جنوب پیشروی و پاکسازی داشته باشید و خط دوم عراقی‌ها را در عمق پاکسازی کنید تا از سمت عراقی‌ها تهدید جدی علیه شما باقی نماند.[1]
تیپ احمدبن موسی قادر به اجرای عملیات نیست
همچنين در اين جلسه فرماندهان گردان‌ها و مسئولان واحدهای پشتیبانی رزمی تیپ احمدبن موسی درباره آخرین وضعیت آمادگی واحدها و گردان‌ها، توضیحاتی دادند. مطالب آن‌ها نشان می‌داد که این یگان آمادگی کافی برای اجرای عملیات ندارد، لذا محسن رضایی در پایان جلسه درباره عملیات این تیپ به جمع‌بندی رسید و به نحوی غیرمستقیم اجرای عملیات یگان مذکور را منتفی اعلام کرد.[2]
حذف تصرف منطقه حدفاصل الكساره - الزجيه در مرحله اول عمليات
در جلسه‌ای که امروز در قرارگاه خاتم‌الانبیا و با حضور محسن رضایی، علی شمخانی، احمد غلامپور، علی هاشمی، محمدحسن کوسه چی، حمید رمضانی و عباس هواشمی به‌منظور بررسی آمادگی قرارگاه نجف ۲ و به‌ویژه لشکر ۲۵ کربلا برگزار شد، با توجه به وجود برخی مشکلات غیرقابل‌حل در دستیابی نیروهای این لشکر به اهداف پیش‌بینی شده، تغییراتی در اهداف مذکور داده شد که مهم‌ترین آن‌ها حذف تصرف منطقه حدفاصل الكساره - الزجيه در مرحله اول و تمرکز عملیاتی یگان یادشده برای تصرف پاسگاه‌های ابوذكر، ابوليله و ترابه در شمالی‌ترین بخش منطقه عملیات بود. البته فرماندهی سپاه تصرف الكساره تا الزجيه را منتفی نکرد، بلکه تصرف آن را به‌طور تلویحی به مرحله دوم و مناسب بودن وضعیت کلی عملیات موکول کرد.[3]
استقرار نيروهاي قرارگاه نجف در نزديكي دشمن يك شب قبل از عمليات
دور بودن عقبه یگان‌های قرارگاه نجف تا خط تماس با نیروهای عراقی مشکلاتی را برای این یگان ایجاد می‌کرد، زیرا نیروهای خط‌شکن یگان‌های مزبور باید حدود پنج الی هفت ساعت با پارو زدن خود را به خط دشمن رسانده و درگیری را آغاز می‌کردند که این کار از چند جنبه اشکالاتی را در پی داشت. به‌منظور چاره‌اندیشی برای حل این مشکل فرماندهان قرارگاه نجف جلسه‌ای برگزار کرده و تصمیماتی اتخاذ کردند. در این جلسه که احمد وحیدی، احمد غلامپور، مرتضی قربانی، اسماعیل قاآنی، غلامرضا محرابی و حسین ستایش فر (کلاه‌کج) حضور داشتند، به این نتیجه رسیدند که نیروها یک‌شب قبل از اجرای عملیات به سمت دشمن حرکت کرده و خود به فاصله حساب‌شده‌ای از دشمن برسانند و در طول روز به حالت استتار در میان نیزارها بمانند و پس از غروب آفتاب، با هماهنگی‌های لازم رأس ساعت 23، یورش خود را آغاز کنند.[4]
آغاز مقابله‌به‌مثل ايران در پاسخ به حملات عراق به شهرها و مناطق مسکونی
در پاسخ حملات عراق به شهرها و مناطق مسکونی ایران، جمهوری اسلامی اقدام مقابله‌به‌مثل خود را با حمله هوایی به تأسیسات نظامی و اقتصادی عراق آغاز کرد. در همین زمینه ۱۰ فروند جنگنده ایران مراکز نظامی و تأسیساتی شهرهای خانقين، على غربی و علی شرقی را بمباران کردند، که بر اثر آن به تجهیزات عراق ازجمله مرکز استقرار نیرو و تانک دشمن در نزدیکی خانقین تلفات و خسارات سنگینی وارد آمد. ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی همچنین تأکید کرد که به‌جز شهرهای مذهبی عراق، مقابله‌به‌مثل شامل سایر شهرهای این کشور می‌باشد.[5]
پیام تسلیت امام خمینی در پی شهادت بیش از ۱۰ تن از روحانیون خانواده آیت‌الله حکیم
در پی شهادت بیش از ۱۰ تن از روحانیون خانواده آیت‌الله حکیم در عراق به دست رژیم حاکم بر این کشور، امام خمینی پیام تسلیتی صادر کردند. در این پیام ضمن اشاره به اقدامات اخیر عراق در حمله به شهرها و مناطق مسکونی ایران از مردم عراق خواسته شد به ایران، لبنان و فلسطین بپیوندند و در مقابل حکام ظالم خود قیام کنند بخش‌هایی از پیام رهبر انقلاب اسلامی بدین شرح است: «فاجعه بزرگ شهادت ۱۰ نفر از علما و سادات محترم بیت معظم مرحوم آیت‌الله حکیم رضوان‌الله عليه به دست جنایتکار رژیم عفلقی عراق موجب کمال تأسف و تأثر گردید و برگی بر جنایات صدام پلید که به هیچ اصلی از اصول انسانیت پایبند نیست افزود. ... تعجب ندارد که این حزب بی‌فرهنگ هر روز شهرهای ایران را بر روی ساکنین عرب و فارس بی‌گناه، از زن و مرد و کودک و پیر و جوان فرو ریزد. تعجب نیست که اینان زندانیان بی‌گناه را چه عراقی و چه ایرانی در شکنجه‌گاه‌های خود برخلاف مقررات ملل آزار و شکنجه نمایند. ... تعجب از سازمان‌های عریض و طویل بین‌المللی است که گاه با گفتار و گاه با سکوت خود از اینان پشتیبانی می‌کنند.»[6]
منابع:
[1] سند شماره 17560 / پ ن مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عملیات بدر، (قرارگاه خاتم‌الانبیا، 18 / 12 / 1363 ، نوار شماره 15133)، محمد درودیان، صص 29 - 16.
[2] سند شماره 17562 / پ ن مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات بدر، (قرارگاه خاتم‌الانبیا، 18 / 12 / 1363 ، نوار شماره 151335)، محمد درودیان، صص 24 و 25.
[3] سند شماره 625 / گ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش عملیات بدر، اردیبهشت 1364، صص 47 ، 49 و 50.
[4] سند شماره 1026 / د مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: دفترچه راوی ثبت جنگ راوی قرارگاه نجف در عملیات بدر، داود رنجبر، 22 / 12 / 1363 تا 29 / 12 / 1363 ، صث 25 - 21.
[5] روزنامه اطلاعات، 19 / 12 / 1363 ، ص 2.
[6] موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره)، صحيفه امام (مجموعه آثار امام خميني (ره)) جلد 19، تهران: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني 1389، صص 177 و 178.
