تنها سه روز بعد از اینکه ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت، این تجاوز ارتش عراق با تصور از هم پاشیدن انسجام داخلی ایران، پس از موافقت امام خمینی (ره) با قطعنامه ۵۹۸ آغاز شد.
تنها سه روز بعد از اینکه ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت، سپاه سوم ارتش متجاوز عراق، با استعداد ۱۳ لشکر، تهاجم خود را در روز جمعه ۳۱ تیر ۱۳۶۷ آغاز کردند.
در واقع دشمن استعدادی را که ابتدای جنگ در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ از قصر شیرین تا خرمشهر به‌طور پراکنده به کار گرفته بود، در ۳۱ تیر ۱۳۶۷ به‌طور متمرکز، در حدفاصل طلائیه تا شلمچه، به قصد تصرف اهواز و سقوط خوزستان وارد عملیات کرد.
این تجاوز ارتش عراق که یادآور بلندپروازی‌های صدام در روزهای آغازین جنگ بود، با تصور از هم پاشیدن انسجام داخلی ایران، پس از موافقت امام خمینی (ره) با قطعنامه ۵۹۸ آغاز شد.
اهداف عراق
در واقع ارتش متجاوز عراق می‌خواست، آنچه در طول ۸ سال تحمیل جنگ بر ایران حاصل نشده بود، به دست آورد. همچنین حداقل هدف دشمن از این تجاوز این بود که با اشغال قسمت‌های ارزشمندی از سرزمین خوزستان و به اسارت گرفتن بسیاری از نیروهای ایرانی، ضربه‌ای مهلک به ایران وارد کند که در صورت موفقیت، به هنگام مذاکرات پس از جنگ، برگ برنده در دست عراق بود و می‌توانست بیشتر خواسته‌های خود را به‌طرف شکست‌خورده جنگ تحمیل کند.
تجاوز بسیار سنگین آن روزهای متجاوزان عراقی، وضعیت بسیار حساسی برای کشور به وجود آورده بود و نه‌تنها خرمشهر در آستانه سقوط قرار داشت، بلکه خطر سقوط اهواز، مرکز استان خوزستان نیز محتمل بود. همچنین چنین وضعیتی می‌توانست ابتکار عمل امام خمینی را که با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ افکار عمومی جهان را به نفع ایران بسیج کرده بود، خدشه‌دار کند و توازن را در صحنه راهبردی جنگ به سود عراق برگرداند.
ولی این برداشت و تصور رژیم صدام خیلی زود نقش بر آب شد و رزمندگان اسلام یک‌بار دیگر دفاع در مقابل ارتش دشمن را برای آزادسازی خاک میهن عزیز و پشیمان کردن دشمن آغاز کردند و مردم بزرگوار کشور هم فهمیدند که فقط خواست آن‌ها برای صلح و نجنگیدن با دشمن، موجب خاتمه جنگ و درگیری‌ها نمی‌شود و باید قوی بود تا دشمن طمع تجاوز را از سرخود به در کند.
پیروان امام خمینی (ره) یک‌بار دیگر قدرت حماسه خود را به دشمن نشان دادند و رزمندگان داوطلب در شرایطی بسیار سخت درحالی‌که خود فرماندهان لشکرهای سپاه در خطوط مقدم و در کنار جاده اهواز- خرمشهر با قوای دشمن درگیر شده بودند، توانستند ظرف کمتر از ۲ شبانه‌روز، قوای دشمن را به طور کامل در جبهه جنوبی تا نوارمرزی به عقب برانند.
باید متر به متر بجنگید
به‌محض اینکه تانک‌های ارتش عراق از مرز عبور کردند، احمد آقا با فرمانده سپاه تماس گرفت و گفت که امام می‌فرمایند: «یا خرمشهر یا سپاه.» همچنین درحالی‌که خرمشهر در معرض سقوط احتمالی دوباره قرارگرفته بود به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیام دادند: «باید متر به متر بجنگید. اینجا نقطه حیاتی کفر و اسلام است.»
پیام امام خمینی (ره)، روح حماسی در بین رزمندگان اسلام را به اوج خود رسانید و مردم ایران را در مقابل خوی جنگ‌طلبانه دشمن برای یک‌بار دیگر بسیج کرد و در پیروزی‌های رزمندگان اسلام در هوای داغ و طاقت‌فرسای خوزستان، نقش تعیین‌کننده‌ای داشت و موجب عقب زدن دشمن تا مرز شد.
من به جبهه رفتم، شما هم بیایید
با ادامه حملات ارتش عراق به خاک ایران، همه علاقه‌مندان به امام به جبهه‌ها هجوم بردند. امام‌جمعه تهران که رئیس‌جمهور وقت هم بودند (امام خامنه‌ای)، طی پیامی به ملت ایران اعلام کردند: «من به جبهه رفتم، شما هم بیایید.»
مردم یک‌بار دیگر احساس کردند که دشمن به هیچ‌چیز پای بند نیست و می‌خواهد دوباره سرزمین‌های ایران عزیز را به اشغال خود درآورد. آن‌ها تحت تأثیر شدید مظلومیت ایران به یاری رزمندگان شتافتند و راهی جبهه‌های نبرد شدند تا نشان دهند که بازهم سلاح شهادت است که پیروزی خون بر شمشیر را به ارمغان می‌آورد.
بسیجیان داوطلب قهرمان با توکل بر خداوند بزرگ، تحت هدایت فرماندهان یگان‌های رزمی سپاه که خود پیشاپیش رزمندگان لشکرها و تیپ‌ها می‌جنگیدند، موفق شدند؛ هجده تیپ زرهی و مکانیزه ارتش بعثی عراق در تهاجم به خوزستان را برای یک‌بار دیگر مورد حمله قرار دهند و آن‌ها را وادار به عقب‌نشینی نمایند.
آمادگی برای تصرف بصره!
حمله رزمندگان اسلام به مواضع دشمن آن‌قدر پرقدرت بود که فرماندهان سپاه، آمادگی حمله به بصره را نیز در خود می‌دیدند. بر همین اساس رئیس‌جمهور وقت که خود به جبهه‌ها آماده بود، از امام خمینی (ره) اجازه می‌خواهد تا تعقیب دشمن در خاک عراق صورت گیرد. اما امام اجازه ندادند و فرمودند فقط در داخل مرزهای ایران و در هرکجا که دشمن حضور دارد، حمله صورت گیرد.
ایشان فرمودند: «ما در چارچوب قطعنامه به صلحی پایدار فکر می‌کنیم.» همچنین امام خمینی در دیدار خود با فرمانده سپاه که در روز جمعه ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ در جماران برگزار شد، فرمودند: «ما تا قبول قطعنامه از سوی عراق، جواب دشمنان اسلام را در جبهه‌ها خواهیم داد.»
بنابراین دفاع صورت گرفته در برابر تهاجمات عراق را می‌توان عملیات سرنوشت نامید، زیرا پیروزی در آن موجب ناامیدی و یاس دشمن برای باقی ماندن در خاک ایران شد.
منابع:
۱-شیری، حجت، اطلس لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) در دوران دفاع مقدس، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول،۱۴۰۰، صفحه ۲۵۸.
۲-علایی، حسین، تاریخ تحلیلی جنگ ایران و عراق (جلد دوم)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: نشر مرزو بوم، چاپ دوم،۱۴۰۱، صفحات،۴۵۳، ۴۵۴، ۴۵۵.
