عبدالله حاجی صادقی گفت: اوایل که در بندرعباس و قرارگاه نوح بودم، ایشان به آنجا آمد و طبق معمول که صحبت کردیم، گفت: می گن بندرعباس ماهی‌های خوبی داره! موقع برگشت، از پول خودم مقداری ماهی برای ایشان خریدم؛ اما هرچه اصرار کردم، گفت: نمی‌برم؛ امکان نداره موقع کار و مأموریت از کسی هدیه بپذیرم.
به گزارش تارنمای مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، آیت‌الله شیخ فضل‌الله مهدی زاده محلاتی متولد، سال ۱۳۰۹ در محلات بود. سال ۱۳۲۴ پس‌ازآنکه تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش، محلات گذراند، برای فراگیری دروس حوزوی به حوزه علمیه قم رفت.
سال ۱۳۳۲، ساواک او را دستگیر کرد، اما به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و از سال ۱۳۴۰، با پیروی از نهضت امام خمینی (ره)، رابط بین علمای قم و تهران بود.
ایشان از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۶، بیست مرتبه بازداشت و زندانی شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در جامعه روحانیت مبارز تهران نقش اساسی ایفا کرد و نخستین دبیر این تشکل بود.
در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، به نمایندگی مردم محلات و دلیجان برگزیده شد و سال ۱۳۵۸، نماینده امام خمینی (ره) در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدند.
سرانجام یکم اسفند سال ۱۳۶۴، هنگامی‌که با جمعی از نمایندگان مجلس و مسئولان قضایی کشور با هواپیما عازم جبهه بود، هواپیمای حامل آنان هدف قرار گرفت و به شهادت رسید.
حجت‌الاسلام عبدالله حاجی صادقی؛ نمایندگی ولی‌فقیه در قرارگاه قدس، در بخشی از کتاب تاریخ شفاهی خود که به‌زودی توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس چاپ و رونمایی خواهد شد؛ به بیان برخی از ویژگی‌های اخلاقی و اعتقادی شهید آیت‌الله فضل‌الله محلاتی پرداخته که به مناسبت سالروز شهادت ایشان منتشر می‌شود:
التزام به ولایت‌فقیه
آیت‌الله محلاتی ویژگی‌های اخلاقی و مدیریتی پسندیده‌ای داشت که یکی از آن‌ها تعبد به حضرت امام بود. امروز اگر در مورد ولایت مداری حرف می‌زنیم، به دلیل اهمیت این موضوع در حفظ انقلاب است...
در زمان حیات امام، همه دنبال این بودند که منویات ایشان را محقق کنند و هزینه‌ای برایشان نداشته باشد. همه وجود آقای محلاتی، عشق و ارادت به امام بود و با همه توانش تلاش می‌کرد که خواسته‌های امام انجام شود. اگر هم در راه تحقق منویات امام، سختی‌هایی می‌بایست تحمل می‌شد، تحمل می‌کرد.
روحیه انقلابی و جهادی
ویژگی دیگر شهید محلاتی، روحیه انقلابی و جهادی‌اش بود. قبل از پیروزی انقلاب هم این روحیه را داشت. ما در آن زمان همدیگر را نمی‌شناختیم، اما برایم نقل کرده‌اند که انسانی شجاع و صریح بود. صراحت لهجه ایشان در انجام دادن تکلیف و تحقق فرامین امام زبانزد بود.
قبلاً هم گفتم، قبل از شهادت ایشان، من به دلیل اختلافات سیاسی، نمایندگی دفتر امام در شیراز را رها کرده و به قم رفته بودم. ایشان با من تماس گرفت و گفت: کجا هستی؟ گفتم: قم هستم. با همان صراحت لهجه گفت: خجالت نمی‌کشی؟! بچه‌های مردم توی جبهه پرپر می شن، تو رفته‌ای قم، درس بخونی. سه روز بعد که ایشان شهید شد، من هم نتوانستم طاقت بیاورم و فوری با دوستان خدمت آقای میثمی رفتیم.
رعایت بیت‌المال
یکی دیگر از ویژگی‌های بارز آقای محلاتی، رعایت بیت‌المال در زندگی شخصی‌اش بود؛ اوایل که در بندرعباس و قرارگاه نوح بودم، ایشان به آنجا آمد و طبق معمول که صحبت کردیم، گفت: می گن بندرعباس ماهی‌های خوبی داره! موقع برگشت، از پول خودم مقداری ماهی برای ایشان خریدم؛ اما هرچه اصرار کردم، گفت: نمی‌برم؛ امکان نداره موقع کار و مأموریت از کسی هدیه بپذیرم.
پرکاری
از سجایای اخلاقی ایشان، پرکاری‌شان بود. زمانی که هم نماینده مجلس و هم نماینده امام در سپاه بود، با همه وجود وظایفش را انجام می‌داد. انسانی بسیار عاطفی و قدرشناس و درعین‌حال، شجاع، صریح و قاطع بود.
منبع:
موحد علوی، علیرضا، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت عبدالله حاجی صادقی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، صص ۲۱۵، ۲۱۶
