شیوه زندگی، که بر اساس فرهنگ و آداب و رسوم مردم ساکن یک شهر شکل گرفته، و الگوی سکونت بدست آمده از آن یکی از مبانی شکل‌گیری معماری مسکن بومی می‌باشد. مطالعه و تحلیل دقیق آن می‌تواند به تدوین اصول طراحی مسکن جدید متناسب با تغییر شیوه‌ی سکونت کمک نماید. شهر خرمشهر با توجه به تخریب‌های ناشی از جنگ و نوع بازسازی ناهماهنگ با فرهنگ و حتی اقلیم منطقه، نیاز به تدوین اصول و ضوابط طراحی جدید مسکن دارد. این تحقیق مبتنی است بر مطالعاتی که توسط نگارنده قبل و بعد از جنگ انجام شده و می‌توان ادعا کردکه تنها اطلاعات تحلیلی است که از مسکن بومی خرمشهر بیادگار مانده است. لذا هدف اصلی مقاله پرداختن به نظام سکونت قبل از جنگ، بدست آوردن الگوی مناسب زندگی امروز با توجه به تغییر شیوه سکونت و تدوین اصول و معیارهای طراحی مسکن جدید در خرمشهر است. نتیجه تحلیل‌های ارائه شده نشان می‌دهد اقلیم و فرهنگ از مهمترین عوامل تأثیرگذار در شکل‌گیری کالبد مسکن بومی خرمشهر می‌باشند. لذا عوامل نشأت‌گرفته از اقلیم و فرهنگ نظیر جهت‌گیری ساختمان‌ها، استفاده از حیاط مرکزی، مضیف، پاشویه و ... هویت‌بخش مسکن بومی خرمشهر می‌باشند. استفاده از اصول و معیارهای حاصل از این دو عامل در تکمیل مراحل بازسازی باعث بازگرداندن روحیه و هویت به مسکن خرمشهر خواهد شد.
کلیدواژگان
الگوی مسکن؛ سنت سکونت؛ ضوابط طراحی مسکن خرمشهر؛ مسکن بومی
