بررسی وضعیت ترجمه در هر دوران دریچهای است به اوضاع جامعه در آن برهه از تاریخ. آنچه در دوران دفاع مقدس در حوزه ادبیات ترجمهشده در ایران اسلامی گذشت با همین فرض در قالب یک طرح پژوهشی بررسی شد. نتایج نشان داد در این دوران در حوزه رمان، تعداد ترجمههای مجدد و چاپ مجدد ترجمههای قبلی بیشتر از ترجمههای تازه بوده، آثار کلاسیک همواره پُر ترجمه و پُر چاپ بودهاند، یعنی ادبیات نو آن زمان به بازار راه نداشته، اما در حوزه داستان کوتاه، نشریات ادبی در ارائه فرمهای نو پیشگام بودهاند. نتایج همچنین نشان داد که مهمترین شیوه ترجمه در این دوران بومیسازی بوده است، یعنی در دوران پرتلاطم دفاع مقدس ترجمه در خدمت دو نیروی متقابل بهکاررفته است. هم در صدد مقابله با ورود ادبیات، مفاهیم و ارزشهای نو، بیگانه و نا ایمن بوده است و هم بهواسطه خاصیت ذاتی خود محمل ورود این مفاهیم بوده است. نقش اول در ترجمه رمانها پر رنگ است و نقش دوم در ترجمه داستانهای کوتاه در نشریات ادبی که در پی معرفی آثار و سبکهای نو بودهاند.