محمدحسین تازیکی، راوی سردار مرتضی قربانی در دفاع مقدس، با اشاره به خاطرات متعدد از همراهی با این فرمانده در عملیات‌های مختلف، ضمن تأکید بر نظم و انضباط دقیق ایشان در هدایت نیروها، به جنبه‌های انسانی و عاطفی شخصیت وی، از جمله تغییر مسیر برای ادای احترام به شهدای منتقل شده با قاطر و مقاومت در برابر ترک خط مقدم، اشاره کرد و او را الگویی برای رزمندگان دانست.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد، تحقیقات و نشر معارف دفاع مقدس و مجاهدت‌های سپاه، محمدحسین تازیکی، رزمنده دفاع مقدس و راوی سردار مرتضی قربانی، در دومین نشست فصلی راویان دفاع مقدس، ابتدای سخنان خود با معرفی خویش به عنوان فردی اهل گرگان و دانشیار دانشگاه، بیان کرد: از بزرگترین افتخارات بنده، علاوه بر فعالیت‌های دانشگاهی، این است که جزء رزمندگان گردان مسلم و بسیجی‌های جناب آقای سردار قربانی هستم.
وی با اشاره به چگونگی پیوستن خود به لشکر ۲۵ کربلا در حدود سال ۱۳۶۶ شمسی، اظهار کرد: سال ۶۳ وارد دانشگاه شدم و از سال ۶۶ در رشته پزشکی ادامه تحصیل دادم. در عملیات‌ها معمولاً در پست امداد فعالیت می‌کردم و اکثراً با لشکر ۲۵ کربلا همراه بودم. در سال ۶۶، دوستان بنده را به دفتر سیاسی معرفی کردند و پس از گذراندن دوره آموزشی، به عنوان راوی مشغول به خدمت شدم.
تازیکی با یادآوری اولین دیدارش با سردار قربانی، تصریح کرد: سردار قربانی به عنوان "مالک اشتر مازندران" شناخته می‌شد و من نیز با وجود حس هیبت، به دلیل علاقه به انجام کارهای سخت، از این همراهی خرسند بودم.
این راوی دفاع مقدس با اشاره به عملیات لغو شده فاو، گفت: در اولین برخورد، سردار قربانی رفتاری سرد داشتند اما روز بعد، پس از معرفی توسط دیگر بسیجیان همچون آقایان عزت، ابطحی و صادقی که تأکید کردند بنده صرفاً یک بسیجی نیستم بلکه از خودشان هستم، رابطه بهبود یافت و رسماً راوی ایشان شدم.
تازیکی به عملیات والفجر ۱۰ در مریوان اشاره کرد و افزود: پس از یک حادثه رانندگی در اراک، با یک دستگاه کامیون خاور به مریوان رفتیم. گزارش مفصلی از این عملیات تهیه کردم که بعدها در مجله "نگین ایران" به چاپ رسید.
وی افزود: پس از شنیدن خبر پذیرش قطعنامه ۵۹۸، از مشهد به تهران و سپس اهواز رفتم و تصمیم گرفتم به عنوان رزمنده به لشکر ۲۵ کربلا بپیوندم. هنگام پیشروی عراق و رسیدن به شلمچه، مقر لشکر را خالی یافتم. در آنجا مجدداً سردار قربانی را ملاقات کردم که ایشان اصرار داشتند من راوی ایشان باشم و فرمودند: "راوی دیگری نمی‌خواهم، شما را می‌برم".
این راوی دفاع مقدس با تأکید بر نظم و انضباط حاکم بر فعالیت‌های سردار قربانی، بیان کرد: در پاسخ به برخی تصورات نادرست درباره بسیج، باید بگویم که شخصاً شاهد بودم سردار قربانی با چه دقتی طرح‌های عملیاتی را از اذان صبح تا پاسی از شب با فرماندهان تیپ، گردان، گروهان و دسته بررسی می‌کردند و هیچ عملیاتی بدون برنامه نبود.
وی به ابعاد شخصیتی سردار قربانی اشاره کرد و گفت: در عملیات والفجر ۱۰، دیدم که سردار مسیر خود را تغییر داد تا به شهدایی که با قاطر منتقل می‌شدند، ادای احترام کند. همچنین در عقب‌نشینی عملیات بیت‌المقدس ۷، ایشان با تنها شش هفت نفر از پاسداران لشکر، به سختی حاضر به ترک خط مقدم شدند. برای فریب دشمن در عملیات والفجر ۱۰، به زبان کردی صحبت می‌کردند و سردار به شوخی می‌گفت پس از مرحله دوم عملیات، با لهجه اصفهانی صحبت خواهیم کرد تا عراق متوجه فریب شود.
تازیکی با اشاره به استمرار ارتباط سردار قربانی با رزمندگان و خانواده‌های شهدا، اظهار کرد: دیدارهای ایشان همواره شور و حال خاصی در بین رزمندگان ایجاد می‌کند.
وی با تأکید بر احترام عمیق خود نسبت به سردار مرتضی قربانی، خاطرنشان کرد: با وجود پیچیدگی‌های مسیر علمی، سردار قربانی یکی از دو الگوی مدیریتی بنده در طول ۳۰ سال فعالیت حرفه‌ای بوده‌اند و برای ایشان آرزوی سلامتی دارم.
