سردار شهید علی قوچانی در وصیتنامه خویش آورده است: در بعضی از مواقع، انسان خود را در یکراهی میبیند که در آن راه، یا باید کشته شدن در راه خدا و در خون خود غوطهور شدن را انتخاب کند یا سر عظیم فروآوردن را که مردان خدا، راه اول را انتخاب میکنند که تا حکومت حق جاری شود.
علی قوچانی، متولد ۱۳۴۲، در کودکی، همراه با خانواده از اراک به اصفهان آمد. او در دوران انقلاب، همراه والدین خود در تظاهرات و راهپیماییها شرکت میکرد.
در سال ۱۳۵۸ برای کمکرسانی به مناطق بوئین و میاندشت رفت و پسازآن، پیوسته در سمیرم فعالیت میکرد و بعد بهعنوان نیروی ویژه در ارتش استان خراسان آموزش دید.
در سال ۱۳۵۹، قبل از جنگ تحمیلی، برای مقابله با کوموله و دموکرات به کردستان اعزام شد.
پس از وقوع جنگ تحمیلی برای اعزام به جبهه ثبتنام کرد و پس از گذراندن دوره آموزشی، در قالب گردانی به نام حضرت مسلم (ع) به جبهه جنوب (دارخوین) اعزام شد.
او در عملیاتهای فرمانده کل قوا، خمینی روح خدا، ثامنالائمه (ع)، فتحالمبین و ... شرکت داشت. در عملیاتهای طریقالقدس و مولای متقیان، فرماندهی گردان را بر عهده داشت.
در عملیات رمضان، جانشین تیپ بود، در عملیات خیبر، فرماندهی گردان خطشکن با او بود و در سایر عملیاتها نیز بهعنوان فرماندهی تیپ، حضور فعال داشت.
علی پس از حدود ۶ سال مبارزه خستگیناپذیر با دشمنان و ۲۲ بار مجروح شدن در جبههها، ۲۴/۱۱/۱۳۶۴ در عملیات والفجر ۸ در شبهجزیره فاو، هنگام عملیات دفع پاتک لشکر گارد ریاست جمهوری عراق، با گلوله مستقیم تانک به شهادت رسید و از پیکر پاکش چیزی باقی نماند.
یادمان این شهید عزیز در گلستان شهدای اصفهان، قطعه کربلای ۵، در کنار مزار شهید حسین خرازی قرار دارد.
وصیتنامه شهید
تمام انسانها رفتنی هستند و تمام انسانها چه زود و چه دور، چه خوب و چه بد و چه ضعیف و چه غنی، تمام اقشار با هر وضعیتی که هستند، میروند و در این راه، یک سری باعزت و سرننهادن به غیر خدا زندگی میکنند و بعضی برای زندگی خود، بنده غیر خدا هم میشوند و بنده بنده خدا میشوند و از خود، هیچ عزت و سرافرازی ندارند.
در بعضی از مواقع، انسان خود را در یکراهی میبیند که در آن راه، یا باید کشته شدن در راه خدا و در خون خود غوطهور شدن را انتخاب کند یا سر تعظیم فروآوردن را که مردان خدا، راه اول را انتخاب میکنند که تا حکومت حق جاری شود.
منبع:
عشوریون، احمدرضا، اطلس لشکر ۱۴ امام حسین (ع) در دوران دفاع مقدس، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، ص ۳۱۳