همكاری متقابل احزاب تجزیه‌طلب دمكرات كردستان و كومهله با عراق چگونه بوده است؟
دولت عراق از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به فكر اهداف توسعه‌طلبانه افتاد و درصدد بهره‌برداری از اوضاع نابسامان سیاسی ایران برآمد و به بهانه حمایت از قومیت‌های مختلف، خود را خصوصاً مدافع خلق كُرد و عرب ایران می‌دانست و این اقوام را به شورش علیه حكومت و تجزیه‌طلبی تشویق می‌كرد. صدام حسین و سایر مسئولان عراق، به صورت علنی از اقوام مختلف ایران می‌خواستند كه از این كشور جدا شوند. صدام حسین در یكی از سخنرانی‌هایش در 12 اردیبهشت 1360 در یكی از مناطق كردنشین عراق ضمن متهم كردن ایران گفت: قلع و قمع برادران كُردمان ادامه دارد، ولی روزی خواهد رسید كه برادران كرد و عرب ما در عربستان (ایران) از قلع و قمع خمینی رهایی یابند... و در آرامش و صلح زندگی كنند.
صدام حسین طی یك سخنرانی دیگر در این باره چنین می‌گوید: «... به تمامی ملت‌های ایران و در رأس آنها ملت كُرد، ملت بلوچستان و آذربایجان و كلیه وطن‌دوستان واقعی و شریف ایران كه با استعمار رابطه‌ای ندارند و احمق نیستند، می‌گوییم كه ما برای ایجاد روابطی مستحكم به قصد دستیابی آنان به حقوق ملی و میهنی خود و رسیدن به یك زندگی شرافتمندانه و آرام و برقراری روابط حُسن هم‌جواری با عراق، آماده‌ایم. همچنین آماده‌ایم در این راه هر گونه كمكی را از اسلحه گرفته تا مسائل دیگر، در اختیارشان بگذاریم. این تنها حرف نیست، این یك تصمیم است ...» در همین راستا رژیم عراق همه گونه كمك در اختیار گروه‌های تجزیه‌طلب می‌گذاشت. احزاب كومهله و دمكرات كردستان نیز به همین دلیل مورد توجه عراق قرار گرفتند.
احزاب تجزیه‌طلب دمكرات و كومهله نیز با دریافت سلاح و تجهیزات نظامی و كمك‌های مالی و تبلیغاتی از قبیل ایجاد فرستنده رادیویی، برخورداری از پایگاه نظامی و فراگیری آموزش‌های نظامی و اطلاعاتی از عراق، قبل و بعد از شروع جنگ، با سوء استفاده از نام كُردها به جنگ مسلحانه با دولت ایران پرداختند و نیروهای نظامی ایران را مجبور ساختند تا علاوه بر نبرد با عراقی‌ها، در كردستان نیز با گروه‌های تجزیه‌طلب كومهله و دمكرات به نبرد بپردازند. احزاب كومهله و دمكرات با دریافت كمك از عراق، عملاً در طول جنگ به خدمت عراق درآمدند. اعضای این دو حزب منحله، ضمن ایجاد درگیری با نیروهای ایرانی به جاسوسی به نفع عراق می‌پرداختند و اخبار و اطلاعات نظامی، اطلاعات مربوط به مراكز حساس صنعتی و نقل و انتقال نیروهای ایران را به اطلاع نیروهای عراقی می‌رساندند.
