مروارید

گرچه سکوهای نفتی البکر و الامیه عراق کاملاً منهدم گردیده بود، لیکن آن سکوها به‌عنوان پناهگاه ناوچه‌های عراقی، مقر کنترل تحرکات دریایی و ارسال گزارش‌ها لازم به پایگاه اصلی همواره مورد استفاده دشمن قرار می‌گرفت، لذا به‌منظور انهدام مجدد سکوهای مذکور و تأسیسات نظامی آن‌ها، مقدمات اجرای عملیات مروارید از تاریخ 26 /8 /1359 شروع و در روزهای 5 و 6 و 7 آذرماه 1359 با پشتیبانی هوایی تیزپروازان نیروی هوایی ارتش به مرحله اجرا درآمد. بدلیل فاصلة نسبتاً زیاد نیروی رزمی 421 (مستقر در بندر بوشهر) تا محل اجرای عملیات و عدم امکان پشتیبانی نزدیک واحدهای اعزامی از طریق دریا و ساحل، ضرورت داشت که عملیات مذکور در اختفا کامل و با پوشش پشتیبانی هوایی و دریایی انجام گیرد و یگان‌های اعزامی (شناورهای موشک‌انداز، یدک‌کش، بالگرد و یگانهای عملیات ویژه) با رعایت کامل سکوت رادیویی و الکترونیکی، خود را به سکوها نزدیک نمایند. به‌عبارت‌دیگر آنکه، اجرای عملیات با رعایت دقیق اصل غافلگیری انجام گیرد.

نتایج حاصله از اجرای عملیات مروارید:

1-      انهدام بخش عمده نیروی دریایی عراق و محبوس شدن مابقی یگان‌های دشمن در بنادر ام‌القصر و بصره.

2-      تعطیلی کامل صادرات نفتی عراق از پایانه‌های نفتی البکر و الامیه و انهدام آن‌ها.

3-      استیلای کامل نیروی دریایی ایران تا پایان جنگ تحمیلی بر خلیج‌فارس و دریای عمان.

4-      کبی نظیر بودن این نوع عملیات در تاریخ جنگ‌های دریایی.

5-      اقتدار و سیادت دریایی ج. آ. ایران تا پایان جنگ تحمیلی.

6-       بازتاب مثبت این عملیات در رسانه‌های خارجی به جهانیان.

7-      حفظ و تأمین خطوط مواصلاتی خودی و بازنگهداشتن خطوط تردد کشتیرانی به بندرامام

8-      ایجاد زمینه لازم جهت عملیات‌های بعدی

 خسارات وارده به دشمن:

- انهدام ناوچه موشک‌انداز اوزا 5 فروند

- انهدام مین جمع کن 1 فروند

- انهدام نیرو بر 1 فروند

- انهدام ناوچه اژدرافکن 1 فروند

- انهدام هواپیمای میگ 1 فروند.