حاج صادق آهنگران در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «با نوای کاروان» با اشاره به شهادت شهید حسن باقری و شهید مجید بقایی می‌گوید:
چون در کنار حسن باقری به شهادت رسیده بود، خبرش خیلی زود بین فرماندهان پخش شد. من در فراق او خیلی گریه کردم. بعدها از دوستان مشترکمان شنیدم که مجید در ساعات آخر حیاتش، سوره فجر را حفظ می‌کرد.
یک دفترچه داشت که اسم ۳۹ نفر از دوستان شهیدش را در آن یادداشت کرده بود و در تنهایی، در فراق آن‌ها گریه می‌کرد. خودش چهلمین نفر آن فهرست شد.
در سوگ شهادت او نوحه‌ای خواندم که بخشی از ابیات آن این بود:
فرمانده قوای اول کربلایم گشته شهید قرآن مجید باوفایم
بقایی آن دلیر سپاه کربلایم بقایی آن دلیر سپاه کربلایم»
